Over struggles gesproken

Deze zomerse foto neemt me mee terug naar de tijd die zo geweldig was. Maanden geleden, maar het voelt als een goede tien jaar terug. Zomer en heel veel vrijheid. Zo'n honderd dagen vakantie en geen school. Alleen maar leuke dingen. En nu ben ik een studentje en moet ik dingen doen. De foto mag een contrast zijn met alle struggles die je nu gaat lezen. Het is een leuk avontuur, maar als hbo'er ligt er toch wel een druk op je schouders. Naast soms veel te lange schooldagen krijg ik ook nog eens te maken met de NS. Even serieus, treinreizen is niet mijn ding. Met een shit load aan bagage van spoor naar spoor rennen en dan vervolgens de hele treinreis moeten staan, omdat er naast mij nog meer mensen zijn die een veel te hoog bedrag voor een treinreis willen betalen. Ik bedank mezelf nog steeds dat ik op kamers ben gaan wonen en dat niet iedere dag hoef te doen. Ik moet er niet aan denken om iedere dag een levensverhaal van een arme mevrouw aan te horen over haar ex die gay blijkt te zijn. Ik probeer dan maar heel aardig over te komen om haar niet een rotgevoel te geven. Maar als de trein dan stopt en we elkaar een goede reis wensen, ben ik toch wel erg opgelucht en stop ik snel mijn headphones weer in mijn oren. Vervolgens kom ik thuis en dan wacht het fijne moment van een maaltijd die klaar staat op me. Even geen bij elkaar geraapt zooitje aan eten, maar een fatsoenlijke maaltijd. Dan is de zaterdag vaak gereserveerd voor werk. Want studenten moeten geld verdienen, anders moeten ze leven op popcorn en rijst. Dan is de zaterdag over en de rest van de tijd besteed ik aan mijn sociale contacten. Want ik mis mijn lieve vriendinnen thuis toch best wel. Als ik nog een beetje tijd over heb, probeer ik te photoshoppen. Proberen. Want echt, dat programma vind ik zo vreselijk ingewikkeld. Dat moment waarop je jezelf helemaal mooi hebt geselecteerd, maar het niet lukt om jezelf in een andere foto te verslepen. Heel erg frustrerend. Het resultaat is dat ik het hele programma afsluit, gek word van irritatie en vierkante ogen heb. Na mijn mening is het ook mission impossible om te verwachten dat photoshoppen lukt na twee lessen uitleg. De uitleg op een iMac. En dan moet ik het thuis doen op mijn Windows laptop waarop ik Photoshop voor veel te veel geld heb geïnstalleerd. Dan probeer ik hulp te vragen via Whatsapp, maar mijn telefoon valt uit. Mijn telefoon is een minimaal aantal dagen van zijn einde verwijderd. Ik heb eindelijk een nieuwe besteld, maar het regelen van een abonnement is geen makkelijk klusje. Contracten uitprinten, invullen en scannen. En dan lukt het niet meer om thuis te printen. Lang leve de printers op papa's werk. Nu is het maandagmiddag en zit ik knusjes in mijn bed met een warme trui aan, want het regent. De herfst is right around the corner en ik mis de zomer. Al geniet ik van de gezelligheid binnen inclusief kaarsjes, thee en oreo koekjes. Als je deze klaagbrief hebt gelezen vind ik je officieel een held en je verdient eigenlijk een lintje, maar daar heb ik de autoriteit niet voor.  

Liefs, 

Claudia